POWRÓT TAMARY

W 1990 roku, w warszawskim teatrze Studio miała miejsce premiera przedstawienia "Tamara" . Było to interesujące wydarzenie przede wszystkim społeczne: jak kultura starała się wpisywać w konsumpcyjny paradygmat wolnego rynku.Z tej perspektywy Michał Buszewicz powtarza tekst dramatu opowiadającego zdarzenie z życia Tamary Łempickiej, kiedy odwiedziła swego kochanka d`Annunzia w willi Vittoriale. Wokół głównych bohaterów skupieni są znajomi, przyjaciele, krewni i służący. Każdy z nich prowadzi własną grę i interesy w rzeczywistości rozpędzającego się faszyzmu włoskiego lat dwudziestych.Aktorzy powtarzają gest zaproszenia do państwa, w którym jest miejsce wyłącznie dla znajomych i szczęśliwych ludzi. Paszportem jest zaproszenie na spektakl lub bilet wstępu. Juz we foyer rozpoczyna się akcja sztuki, ale równocześnie prowadzona jest opowieść o doświadczeniu transformacji i jej pamięci, oparte na wspomnieniach aktorów występujących w spektaklu.Mamy zatem do czynienia z opowieścią o rodzącym się totalitaryzmie i opowieść o marzeniu i deziluzji przełomu lat dziewięćdziesiątych w Polsce.